1.
เข็มนาฬิกาแห่งสายลมกำลังเดินทาง
พัดผ่านถนนสายแห่งวันวาน
หอบเอาความคิดถึงที่เป็นที่สุดของความทรงจำ
ให้ปลิดปลิว หล่นร่วงบนพื้นถนนนั้น
พัดพาใครบางคน...หล่นหายไปตามรายทาง
จากไป...ในสายลมแห่งกาลเวลา
2.
บนถนนเส้นเดิม....
ทุกอย่างเปลี่ยนไป
ไม่มีอะไรที่เหมือนเดิมได้เลย
เวลาพัดพาทุกอย่างจางหายไป
เหลือแค่เพียงกรุ่นอายแห่งความทรงจำ
ให้ยัง...คิดถึง
ในทุกที ที่นึกขึ้นมาได้
ว่าที่ตรงนี้ ตรงนั้น เคยมีใครผ่านเข้ามา
No comments:
Post a Comment